Het waren niet heksen die verbrandden.
Het waren vrouwen.

Vrouwen beschouwd als: heel mooi, heel beschaafd en intelligent.
Omdat ze water in de put hadden of een prachtige tuin met geneeskrachtige planten (ja, echt waar)…
Vrouwen die een moedervlek hadden, vrouwen die heel goed konden genezen met planten…
Vrouwen die een sterke band hadden met de natuur, vrouwen die dansten, vrouwen die zongen, die energie beheersen.

Elke vrouw liep in de 17e eeuw het risico verbrand te worden.
Ze werden zelfs in het water gegooid en als ze bleven drijven, werden ze schuldig bevonden en geëxecuteerd.
Als ze zonken en verdronken, waren ze onschuldig.
De vrouwen werden van de kliffen gegooid, ze werden in diepe gaten in de grond geplaatst.

Het kennen van onze geschiedenis is belangrijk,
wanneer we het helende werk doen van onze voorouderlijke lijn als vrouw.
Een stem geven aan de afgeslachte vrouwen, geeft een eerherstel en een kans op vrede in de ziel op collectief vlak.

Het waren geen heksen die verbrandden.
Het waren vrouwen.

– F. Leveille –
(via Isabelle Beernaert)

Op mijn rechterzij heb ik een moedervlek ín een moedervlek.
En ik kan zo nog 7 andere vinkjes zetten.
In die tijd was ik zéker een van hen geweest.

Als laatste lijner (dank Anneke Wittermans voor dit prachtige woord en jouw boek ‘Ode aan de laatste van de vrouwenlijn’) gaat mijn pad niet via kinderen naar voren, maar via mijn voormoeders terug.

Tijdens het 2e ceremoniële weekend van het traject voor Moderne Medicijnvrouwen werd me deze route zo duidelijk.
Het voelt als een u-turn die ik maak. Een hele kloppende.
Een mix van berusting en veranderd perspectief.

En ik zag een heel duidelijk beeld:
ik was aan het bevallen.
Niet van een levend wezen maar van woorden.

Nee, dit is niet de aankondiging van ‘Ik ga een boek schrijven.’

Wel voel ik me een laag gestript, afgepeld, naakter.

Zo naakt, dat die moedervlek nu maar eens ruimte gaat krijgen.

Ik duik de lijn van mijn voormoeders in.
Het bijzondere is, van de vrouwen voor mijn moeder is weinig informatie bekend dus ik zal dit via verschillende routes aanvliegen.
Maar ik heb zo’n vermoeden…

Ps. Een deze dagen beval ik van een volgende inspiratiebrief. Wil je mijn zoektocht, ontdekkingen en verwonderingen (en frustraties 😁) op dit en andere gebieden volgen, dan kun je je hier inschrijven: https://lnkd.in/eAjZJuAS

Meer vrouwen in mijn netwerk die in dit roerige water dobberen?